Восеньскай лістотаю закручаная зямля,
І сонейка панікла ў дахаў.
Ну як ты жывеш без мяне Беларусь?
Я твой навечна дзиця.
Злётаюць лісточкі кружачыся над зямлёй,
І птушкі ляцяць за далі.
Ты вернасцю дыхаеш, ты памятаеш мяне,
Ты ведаеш мяне і чуеш!
Ну як ты жывеш без мяне Беларусь?
Вады б тваёй напіцца!
Ах, калі б ты ведала, як памятаю цябе,
Як начамі мне доўга не спіцца.
Люблю я цябе бясконца зямля,
Зямля маіх дзядоў і продкаў!
Тут дзяцінства прайшло
І тут вырасла я.
Сяброўкі жывуць тут дзе-та!
Ну як ты жывеш без мяне Беларусь?
Восеньскай лістотаю закручана.
Спяшаюся на спатканне, хачу я ў краю
З калодзежа напіцца светлай!
10-11.10.2015