Андрей Дмитриев
У РЫБ МОИХ ХАРАКТЕР ЗОЛОТОЙ...
У рыб моих характер золотой,
Они живут себе, забот не зная,
Плывут по кругу полосатой стаей,
Следа не оставляя за собой.
У них всегда прозрачная вода,
О чистоте ее заботятся улитки
И стебелечки водорослей хлипких,
И я ее меняю иногда...
А Бог – ну да, конечно, с ними Бог...
DO RANY PRZYLOZ- RYBKI TAKIE MAM
Do rany przyloz- rybki takie mam.
Ich zycie toczy sie niespiesznie, gladko,
Plywaja sobie w kolko pstra gromadka,
Nie zostawiajac przy tym zadnych plam.
Przejrzysta woda zawsze cieszy je.
By czysto bylo w niej, slimaki dbaja pilnie
I wodorosty, chociaz niezbyt silne,
I ja j; zmieniam czasem- to sie wie…
A Bog- i owszem, niech je broni Bog…