Паведаю сваю таямнiцу

Войнич Анастасия
Паведаю сваю таямнiцу,
Мне больш не апынiцца
Тваiм дажджом, тваёй навальнiцай.
Тваiм наваколлем.
Радасцю i болем.

Павольна, уздымае сонца промнi
Гэта рассвет, хай томны.
На iм свой чынны погляд
Утрымай. Згарае

У iм усё што маеш.