Ласкаю, пяшчотай, дабрынёй –
Тым усім, што дзесьцi пахавана
Пад трывалай скураю-бранёй –
Я дзялюся з вамі ўсхвалявана.
Я панурым, нелюдзімым быў,
Бо раней па-руску вёў размовы.
Сэнс жыццёвы, як агонь, здабыў:
Паляцелі іскры-дзеясловы.
Не бяда, што троху пасівеў:
Зноў мяне вучыцца кліча парта.
Зараз я дзялюся тым, што меў,
Што хаваў так доўга, так упарта.
Дайце мне па поўнай уздыхнуць –
Вецер перамен сарвецца з лёгкіх,
З вуснаў словы родныя злятуць,
Нібы журавы з краін далёкіх.
Не грашовых я прашу пазык,
Іншы шлях да шчасця мной абраны:
Дайце мне пілюлю пад язык –
Слова, што загоіць сэрца раны.
13.01.2014