а па мне... ніхто не сумуе, не плача:)
эххх... нават, жахліва, ды не па сабе
чаму ж гэта я, за гэтулькі часу
нікога не змог закахаць у сябе:)
і гэта так сумна, няёмка, агідна...
што, нават казлом, я нікому не стаў:)
які, толькі пад раніцу, п'яны з'явіўся
і нешта дзяўчыне сваёй прабурчаў...
чаму ж гэта так... усе адбылося
што любяць заўжды і засёды другіх
магчыма ім трэба не сумкі падносіць
а па сэрцы адразу ж іх словамі біць:)))