Жаданы госць

Владимир Короткевич
Жаданы госць



У небе сузор'і такія сінія,
Сон над снягамі яшчэ плыве.
"Добрага ранку, ўдава-гаспадыня,
Мір клапатлівай тваёй галаве".
Полымя цёплы чалеснік ліжа.
Лёд на акне ад яго сышоў,
Проста ў акно, ад водбліску рыжы,
Звонку глядзіць і зайздросціць воўк.
"Ты як знаходка для ўсёй брыгады:
Сытыя ўсе, абшытыя ўсе...
Толькі жывеш не сабе на радасць...
Ведаеш?.. Не, пайду пакрысе".