Шчасце чалавека...

Людмила Воронова Супрун
Шчасце чалавека,
Калі сэрца грае...
І любоў, спрадвеку,
Да людзей зямная.
Прылятаюць мары
Ператлётнай птушкай,
Разганяе хмары
Сонейка над вушкам.
І аненьчык веры
Сагравае думкі,
Што дзянёчак шэры,
Толькі на малюнку.
Нахіляе  почырк
І заве курсівам,
Каб з усмешкай - позірк,
Хоць і не смяшлівы,
А ў вачах надзея
Дабрыню частуе -
Вось і ўсе падзеі
Шчасцейка пястуюць.