Владимир Некляев. Дым

Владимир Сорочкин
Как дым –
земное на земле:
Для тех, кто канули во мгле
И будут жить пото́м.

Водою станет и песком
Боль наша, высохнув осотом,
Тоска развеется, как прах,
Стираясь в звёздных жерновах.

И то же будет год за годом,
Переходя к векам иным:
Тоска и боль с кровавым потом, –
как дым.

Перевод с белорусского


Уладзiмiр Някляеў

Дым

Як дым –
зямное на зямлі;
Як тым, што і да нас жылі,
I будуць жыць пасля.

У спраты прыбярэ зямля
Наш боль, што высахне асотам,
Адчай, што згоркне палыном
I зорным змелецца млыном.

I ўсё. I тое ж будзе потым,
Як і раней, як перад тым:
Адчай і боль з крывёй і потам, –
як дым.