Одиночество

Людмила Воронова Супрун
Адзінота.

Адзінота, мая ты сяброўка,
Толькі ты разумеш мяне,
І рупліва чытаеш на золку
Мае вершы, пра ўсё, што кране.

Толькі ты суцяшаеш ад плачу,
І заварваеш каву зрання,
Дорыш веру ў людзей і удачу
І што зможа усё дабрыня.

Разважаю, з табою сталею,
Адыходзіць учарашняе ў цень,
Бо святло рве мяжу апагею,
Вызваляючы шлях у новы дзень.

Фото интернет.