Ён шапнуў у вагоне (на вуха) – такія словы:
- Не ня ведаю вашай… зусім чужароднай мне мовы.
Я – тутэйшы… я – свой… у мяне ёсць прызванне і гонар…
Мне так цяжка знаходзіцца ў вашым брудным загоне.
- Вось скажыце?.. – а што, калі я адкажу вам на мове?
- Зразумею цябе, дзіцятка, на добрым паўслове.
- Я вітаю Вас, браце!..
- Няхай табе Сонейка свеціць.
І хай будуць заўжды шчаслівыя твае дзеці.