До Бога тряская дорога…
В пути
запутавшись своём,
Измаявшись,
искал я Бога
Во всём, а Он и был – во всём.
Его в страстях алкало тело,
И дух был с телом заодно…
А небо ямою темнело –
И проступало в небе дно.
Я там себя увидел, щурясь,
Где бездна щерилась, маня,
И прошептал:
«Кого ищу я?..»
И выдохнуло дно:
– Меня.
Перевод с белорусского
Уладзiмiр Някляеў
* * *
Да Бога дрогкая дарога...
Здарожаны,
сабой самім
Зняможаны,
шукаў я Бога
Ва ўсім, бо Ён і быў ва ўсім.
Яго ў спакусах прагла цела,
І дух быў з целам заадно...
А неба ямінай цямнела –
І праступала ў небе дно.
Над ямай неба стаўшы з краю
І ўбачыўшы сябе на дне,
Спытаўся я:
«Каго шукаю?..»
І выдыхнула дно:
– Мяне.