Рассыпала я бусы. Перевод с белорусского

Ольга Сафронова Таганрог
Галіна Гузянкова

***

Рассыпала каралi…Жоўтыя. З бурштыну.
Звычайныя каралi. А колькi ўспамiнаў
У памяцi ўваскрэсла, пакуль я iх збiрала
Ды па адной на нiтачку суровую нізала.
Прымроiлася мора, гарэзлiвыя хвалi,
Што бераг той бурштынавы пяшчотна цалавалi,
І нашыя бясконцыя прагулкi ля вады.
Якiя мы шчаслiвыя былi з табой тады!
Я горача так верыла: вось кропельку бурштыну
Знайду - i мяне шчасце нiколi не пакiне.
Ды не збылася мара. I каб не гаравала,
Ты нiтачку бурштыну тады падараваў мне,
Каб гэтыя каралі –сонейка слязiнкi –
Аб моры, аб сустрэчы былi мне напамiнкам.
Рыжскае ўзмор;е…Шчаслiвыя спатканнi…
Рассыпала каралi – не зберагла кахання.
Рассыпала каралi… Чароўныя…З бурштыну.
Нанiзваю каралi на нiтку ўспамiнаў.


Галина Гузенкова

***

Янтарные недавно бусы  растеряла -
Обычные, привычные - с шеи не снимала.
И бусина за бусиной - память заискрилась,
Нанизывала бусы – в былое возвратилась.
Увиделось мне море - там волны танцевали,
Янтарный берег ласково и нежно целовали,
Там были бесконечные прогулки в никуда, 
И как же были счастливы с тобою мы тогда!
Как горячо я верила: найду янтарь у моря
И счастье будет вечным, и не случится горя.
Но не нашла. И, чтобы я меньше горевала,
Ты подарил мне бусы, прощаясь у причала.
Янтарные, на память – капельками солнца, -
Вспоминаю встречи, да гляжу в оконце.
Там, на Рижском взморье что-то я забыла…
Рассыпала я бусы – любовь не сохранила.
Янтарные….Заветные… Молча собираю,
Давнее счастливое тихо вспоминаю.