Дарья Дорошко
***
Іісус - вялікае дзіця,
З тых, што ўлетку басанож па лужах
З сонечных арэляў небыцця
Тупаюць у восеньскія сцюжы.
А дарослым і не зразумець,
Чым жа вабіць брудная вадзіца?
І звініць прарэзлівая медзь
Вокрыкаў бацькоўскіх, ды скарыцца
Не спяшае вольная дзятва -
Ходзіць па вадзе святое племя.
Дарья Дорошко
***
А по сути, Иисус – дитя.
Сколько летом босоногих в лужах!
Вновь с качелей солнца, так шутя,
Спрыгивают в мир осенней стужи.
Ну а взрослым как уразуметь,
Чем так манит грязная водица?
Пусть звенит и громыхает “медь”
В окриках родительских - резвится,
И не слышит криков детвора.
Ходит по воде святое племя!