Анна АТРОЩЕНКО
ЛЕТНІ ДЗЯНЁК
Хмаркі плаваюць зноў нізка,
Сыпане дажджом,
І маланка будзе бліскаць,
Стрэліў гулка гром.
А вятрыска ў полі скача,
Будзе тут раса!
Жыта дожджыкам заплача,
Упадзе сляза.
Сціхне раптам рой пчаліны,
Мокрым стаў лужок,
Дождж каціўся да нізіны,
Быццам, той клубок.
Анна АТРОЩЕНКО
Летний денёк
В небе облако распухло,
Пахнет пыль дождём.
Высверк молний треснул сухо,
Гулко грохнул гром.
Ветер полем мчится-скачет,
Станет дождь росой!
Рожь высокая заплачет
На ветру слезой.
Стих внезапно гул пчелиный -
Луг насквозь промок.
Покатился дождь в низину,
Как большой клубок.