Лаби пурхандаи ту бахти хандони ман аст,
Руи нуронии ту офтоби тобони ман аст.
зи дасти ту доштан файзи дунест ба ман,
Лафзи шакаромезат доруву дармони ман аст.
Наргиси шахлои ту аз шаршарахо хам зебост,
Дидаи хуммори ту олами бекарони ман аст.
Нафасе бошам бо ту рузхо чи тезгузаранд,
Нафасе будан бе ту умри човидони ман аст.
Туро ман дуст доштам бо тамоми хастиям,
Туро дарефта фахмидам, к-ин бахти бепоени ман аст.
Агар туро озорам, диле нобуд мегардад,
Дон, ки ман мурдаму ин дил дили пурармони ман аст.