О, сябры! Покуль я не памёр
На тутбаеўскай форумнай тэме,
Адбярыце ў мяне манітор,
І мадэм, і клавУ, і сістэмнік.
Захапіце знянацку ў палон,
Рукі мне за спіною скруціце –
Мо і дасць мера гэтая плён
І з мяне тлум залежнасці выйдзе.
Мо не будзе спакусы тады
Марнаваць столькі вольнага часу,
І пісаць – і туды, і сюды,
І тачыць вершаваныя лясы,
І разменьваць астатак жыцця
На аскепкі турбот віртуальных,
І шукаць існаванння працяг
У чыіхсьці радках геніяльных.
Але не… Пачакайце дзянёк!
А пасля … адкладзіце на тыдзень…
Ну яшчэ… ну яшчэ… хоць радок…
О, І-нэт! Марнатраўца і злыдзень!
16.11.2011