Горад,любімы мой Віцебск,-
Ты мне мелодыі дорыш:
Плёскат знаёмы на Віцьбе,
Звонкі Шагалаўскі дворык.
Казачным святам запомніцца,
Яркім, прыгожым,як мары,
Белай Успенскаю звонніцай,
Стройным касцёлам Варвары.
Горад мой - лепшая крэпасць.
Кожны жыхАр - жывапісец.
Кожны - легенда ці эпас,
Кожны- малюе ці піша.
Хруцкі нас творамі лечыць:
Дыхаюць праўдай карціны.
Пэн, Марк Шагал і Малевіч
Нас запрашаюць гасцінна.
Тут пабываў Селіханаў.
Рэпін праславіў Здраўнёва.
Песні збіраў тут Раманаў.
Лось прысвячала нам словы.
Горад мой ціхі і сонны
Зоркі сагрэе ўночы.
Горад прыгожы, бяздонны,
Радуе кожнаму вочы.
Граюць на скрыпцы анёлы.
Музыку слухаюць астры.
Горад, як кветкі, вясёлы
Гэтай хвілінаю шчаснай.