Скуль у цябе магутнасці выток –
Каб нада мной ўладарыць слабіною
І вымушаць, згубіўшы ўласны зрок,
Прымаць за праўду спойванне маною?
Дзе набыла ты талент, што без слоў
У дабрадзейнасць спісвае заганы -
Так, што гуллівы рой тваіх грахоў
Мне ўжо мілей, чым святасць найабраных?
Хто навучыў цябе так чараваць?
Люблю ўсё больш, хоць варта ненавідзець.
Але не трэба мною пагарджаць
І між людзей пачуцці мае крыўдзіць!
Я так люблю, нягодніца, цябе,
Што годны ўжо й любові да сябе!
Паэтычная старонка Таццяны Дзям'янавай www.lightynna.ru
W.Shakespeare, Sonet 150
O, from what power hast thou this powerful might
With insufficiency my heart to sway?
To make me give the lie to my true sight,
And swear that brightness doth not grace the day?
Whence hast thou this becoming of things ill,
That in the very refuse of thy deeds
There is such strength and warrantize of skill
That, in my mind, thy worst all best exceeds?
Who taught thee how to make me love thee more
The more I hear and see just cause of hate?
O, though I love what others do abhor,
With others thou shouldst not abhor my state:
If thy unworthiness raised love in me,
More worthy I to be beloved of thee.