Калі ты мой сыход перажывеш
І часам адгародзішся ад тлення,
А некалі, пачуўшы модны верш,
Успомніш мае сціплыя тварэнні,
Ты іх на вагах сэрца параўнай,
Але не зневажай мае прызнанні!
Хай важаць яны меней - захавай -
Не вершы, дык пасведчанні кахання!
Суцеш мяне хвалою - гавары:
“Калі б дагэтуль быў са мною мілы,
Ён больш за ўсіх шэдэўраў бы стварыў!..
Але пазбавіў лёс жыццёвай сілы…
Хаця ў сучасных творцаў гучнасць слоў,
Але ў іх – стыль, а ў любага – любоў…”
Паэтычная старонка Таццяны Дзям'янавай www.lightynna.ru
W. Shakespeare, Sonet 32
If thou survive my well-contented day,
When that churl Death my bones with dust shall cover,
And shalt by fortune once more re-survey
These poor rude lines of thy deceased lover,
Compare them with the bettering of the time,
And though they be outstripp'd by every pen,
Reserve them for my love, not for their rhyme,
Exceeded by the height of happier men.
O, then vouchsafe me but this loving thought:
'Had my friend's Muse grown with this growing age,
A dearer birth than this his love had brought,
To march in ranks of better equipage:
But since he died and poets better prove,
Theirs for their style I'll read, his for his love.'