"Мяне распяць нялёгка на крыжы,
Я - чалавек, а не якісь
Ісус там..."
Кастусь Жук
Каб я з агню абраў сабе труну,
А дусту кус!
Я не якісьці там Джардана Бруна,
Я - Жук Кастусь!
Мяне абвесці нельга вакол пальца,
Я - чалавек, а не якісь
Сцэвола там,
Каб смажыць руку на патэльні з шмальцам -
Прымусіць гэта не ва ўладзе
золата.
Вось ганарар - другія справы тут,
Я дзеля славы ўсе галгофы абыйду,
А толькі падцягну падштанікі
І да Ісуса ніцма прыпаду:
- Прабач, благое баю слова я,
Пегас імчыць на ўсіх парах,
Прабач, за рыфмы адмысловыя,
Бо думкі ўсе ад ліхтара.
Мяне распяць нялёгка на крыжы -
Бадай няма душы
якойсьці там,
Я - чалавек, паэт што ні кажы,
Хоць жонка і пацвельвае ЖукКосцікам.
Узята тут: http://stihi.ru/avtor/anaver