Збигнёв Херберт Шлейф Фортинбраса

Винарчук Роман
Сейчас когда мы остались одни мы можем поговорить
принц как мужчина с мужчиной
хоть ты и лежишь на ступеньках и видишь не больше чем раздавленный муравей 
а это значит ты видишь черное солнце с поломанными лучам.
Никогда я не мог подумать о твоих руках без усмешки
и даже сейчас когда ты здесь лежишь будто выпавший из гнезда
такой  же бессильный как например предмет Это и есть конец
Руки лежат отдельно Шпага лежит отдельно Отдельная голова
И в тапочках рыцаря ноги

Тебя погребут по-солдатски хоть ты не был солдатом но
это единственный ритуал в котором я что-то смыслю
Не будет громниц и пенья но будут фитиль и залп
креп который тянут по мостовой шлемы ботинки артиллерийских коней
барабан барабан нет ничего прекрасней
это будут мои маневры перед взятием власти
нужно взять город за горло и потрясти чуть-чуть

Так или нет но ты должен был умереть Гамлет не был для жизни
ты верил в кристалл понятий а не в глину людей
ты жил целиком идеями и ловил как во сне химеры
алчно грыз воздух и тотчас же тебя рвало
не владел ты людскими вещами ты даже дышать не умел

Теперь всё спокойно Гамлет случилось что и должно
и у тебя спокойствие и молчание а остальное – моё
ты выбрал легчайшую часть эффектных гравюр
но что героизм даже в смерти рядом с вечным осмотром
с холодом яблока в теплой ладони на узком кресле
с видом на ходиков диск  и муравейник

Принц прощайте ждут меня канализационный проект
и декреты о нищих и проститутках
должен также обдумать улучшенье системы тюрем
где как верно сказал ты что Дания это тюрьма
Я ухожу в заботы А ночью рождается здесь
 Звезда по имени Гамлет Нам никогда не встретиться
То что оставлю я после не станет предметом трагедии

Нам ни встретиться ни попрощаться живущим на архипелагах
а вода этих слов может только что может мой принц

Tren Fortynbrasa (Polish)

Teraz kiedy zostali;my sami mo;emy porozmawia; ksi;;; jak m;;czyzna z m;;czyzn;
chocia; le;ysz na schodach i widzisz tyle co martwa mr;wka
to znaczy czarne s;o;ce o z;amanych promieniach
Nigdy nie mog;em my;le; o twoich d;oniach bez u;miechu
i teraz kiedy le;; na kamieniu jak str;cone gniazda
s; tak samo bezbronne jak przedtem To jest w;a;nie koniec
R;ce le;; osobno Szpada le;y osobno Osobno g;owa
I nogi rycerza w mi;kkich pantoflach

Pogrzeb mie; b;dziesz ;o;nierski chocia; nie by;e; ;o;nierzem
jest to jedyny rytua; na jakim troch; si; znam
Nie b;dzie gromnic i ;piewu b;d; lonty i huk
kir wleczony po bruku he;my podkute buty konie artyleryjskie
werbel werbel wiem nic pi;knego
to b;d; moje manewry przed obj;ciem w;adzy
trzeba wzi;; miasto za gard;o i wstrz;sn;; nim troch;

Tak czy owak musia;e; zgin;; Hamlecie nie by;e; do ;ycia
wierzy;e; w kryszta;owe poj;cia a nie glin; ludzk;
;y;e; ci;g;ymi skurczami jak we ;nie ;owi;e; chimery
;apczywie gryz;e; powietrze i natychmiast wymiotowa;e;
nie umia;e; ;adnej ludzkiej rzeczy nawet oddycha; nie umia;e;

Teraz masz spok;j Hamlecie zrobi;e; co do ciebie nale;a;o
i masz spok;j Reszta nie jest milczeniem ale nale;y do mnie
wybra;e; cz;;; ;atwiejsz; efektywny sztych
lecz czym;e jest ;mier; bohaterska wobec wiecznego czuwania
z zimnym jab;kiem w d;oni na wysokim krze;le
z widokiem na mrowisko i tarcz; zegara
;egnaj ksi;;; czeka na mnie projekt kanalizacji
i dekret w sprawie prostytutek i ;ebrak;w
musz; tak;e obmy;li; lepszy system wi;zie;
gdy; jak zauwa;y;e; s;usznie Dania jest wi;zieniem
Odchodz; do moich spraw Dzi; w nocy urodzi si;
Gwiazda Hamlet Nigdy si; nie spotkamy
To co po mnie zostanie nie b;dzie przedmiotem tragedii

Ani nam wita; si; ani ;egna; ;yjemy na archipelagach
A ta woda te s;owa c;; mog; c;; mog; ksi;;;

Elegy of Fortinbras (English)

Now that we're alone we can talk prince man to man
though you lie on the stairs and see no more than a dead ant
nothing but black sun with broken rays
I could never think of your hands without smiling
and now that they lie on the stone like fallen nests
they are as defenceless as before The end is exactly this
The hands lie apart The sword lies apart The head apart
and the knight's feet in soft slippers

You will have a soldier's funeral without having been a soldier
the only ritual I am acquainted with a little
There will be no candles no singing only cannon-fuses and bursts
crepe dragged on the pavement helmets boots artillery horses drums
drums I know nothing exquisite
those will be my manoeuvres before I start to rule
one has to take the city by the neck and shake it a bit

Anyhow you had to perish Hamlet you were not for life
you believed in crystal notions not in human clay
always twitching as if asleep you hunted chimeras
wolfishly you crunched the air only to vomit
you knew no human thing you did not know even how to breathe

Now you have peace Hamlet you accomplished what you had to
and you have peace The rest is not silence but belongs to me
you chose the easier part an elegant thrust
but what is heroic death compared with eternal watching
with a cold apple in one's hand on a narrow chair
with a view of the ant-hill and the clock's dial

Adieu prince I have tasks a sewer project
and a decree on prostitutes and beggars
I must also elaborate a better system of prisons
since as you justly said Denmark is a prison
I go to my affairs This night is born
a star named Hamlet We shall never meet
what I shall leave will not be worth a tragedy

It is not for us to greet each other or bid farewell we live on archipelagos
and that water these words what can they do what can they do prince