крошки со стола...

Доктор Дрюкер
под ложечкою боль
                чернее ложки дёгтя -
смахнула двадцать лет,
                как крошки со стола...
растёртая мозоль,
                искусанные локти,
в один конец билет,
                без выигрыша игра...

ты где-то далеко,
                и я уже далече...
себя освободив
                от обязательств-пут,
порхаем налегке,
                как-будто бы так легче...
ты - лучшая из див,
                я - балаганный шут

конечно, ты права
                была всегда порою
и эта правота -
                безвольное "прощай"
дурная голова
                не даст душе покоя,
но крошек со стола
                нам почему-то жаль


2010