Козкарас.
Байларда бас жок, Галымда шаш жок,
Жараткан жалгыз бир алла.
Умытып барин,
Корлатып арын,
Билгендер айтса тил алма.
Жонине келмей,
Озине сенбей,
Канша жан капы кулауда.
Акшасын шашып,
Тениздей тасып,
Ел-журтка солай унауда.
Аспанда колы,
Жерде жок жолы,
Шарыктап кеткен ;мири.
Жасаганы арам,
Асаганы харам,
Сонда да толмай конили.
Жумыста жеумен,
Басылмай кеуден,
Тоярма каскыр коздерин.
Алла деп алдап,
Жан-жагын жалмап,
Тустиндер кайдан оздерин.
Кедейди кем деп,
Катарынды тен деп,
Кеттиндер адам кейпинен.
Арынан безген,
Ким оны сезген,
Бари;ди адал дейтин ем.
;ул кылган пулга,
Алдамшы тулга,
Конермиз енди шарасыз.
Еки езу ерин,
Кигени кебин,
Наданнан томен санасыз.
Карасы коздин,
Туныгы создин,
Табылмай тири бойынан.
Алганда арбап,
Салганда кармап,
Кайтарма кайтпас ойынан.
Мингени мыкты,
Данкы да шыкты,
Байлыгы асып басынан.
Бир мин жок корки,
Омирдин орти,
Таптырмас иман касынан.
Сени суйем.
Суйгенмен оналмадым,
Куйгенмен тоналмадым,
Бул тагдыр неткен катал
Сен мени тагы алдадын.
Ешкимге уксатпайын,
Дегендей устатпайын,
Келши сен касыма бир
Сонгы рет кушактайын.
Бар муным журегимде,
Ол мунсыз кулеминбе.
Мен гашык жанын бири,
Калганын билемин бе.
Мейли мен еленбейин,
Естирмес кере;дейин.
Тагы да сени суйем,
Сорым ау елендейин.
Сезбеймин тан атканын,
Жырымды парактадым.
Билмептим ауелден ак,
Суйгенге жаратканын.
Сенде кеттин алыска.
Кимасын билем журектин,
Амалым барма тагдырга.
Саби боп туып шыр еттин,
Кайыстау енди кабырга.
Себелеп жанбыр носерин,
Салгандай сени есиме.
Айтпаган ажал кошерин,
Шаттанам енди несине.
Келмеске кеттин жыракка,
Шан басты ишки сырларды.
Калдымау ессиз суракка,
Оралтып ойга жылдарды.
Келши деп кайта ункатам,
Кудиретим оган жетпес те.
Жалгызым, калай урлатам,
Озекти ортеп кетпес пе.
Сен де кеттин алыска,
Шырмауга матап шыдамды.
Мареси жок жарыска,
Коспады сабыр ызамды.