Восход и мать

Анатоль Кудласевич
УСХОД І МАЦІ

Жанчына вось, якая
Ніколі больш нікога не кахае.
Я выпіў вуснамі яе дажджы,
Я вёсламі расплёскваў яе вёсны,
Я выглядзеў усходам яе восень
І развярэдзіў пальцам раны –
Жанчына вось, якая
Ніколі больш мужчын не пакахае,
Стаіць сама сівая, як зіма,
Як сірата ў чужой шматлюднай хаце,
Жанчына гэтая – мая
Маці.


https://www.amway.ua/ ЛОГИН: ANAVER