На белорусском языке
Што Лёнькаў бацька
франтавік, кулямётчык,
з дзяцінства мы зналі.
А ордэны і медалі?
Не помню, забыў я:
былі, напэўна - далі...
І вось цяпер, на Радаўніцу,
згорблены з кіем,
кульгае, брыдзе па дарозе.
Ледзь ідзе за сяло.
І неяк няёмка сказаць:
- Што, дзядька, -
трудна зусім ціжало?
Глянуў нявесела:
- Ногі, зусім аслаблі ў дугу,
... да Бшрліна дайшоў,
а цяпер,
да кладзішча дайсці не магу...