Алеся

Георгий Махарадзе
  Olesiu, zegnaj, wszystko bylo niedaremnie,
  Minely lata smutnych lez, rozstajnych drog.
  Choc szkoda gwiazdki na wrzesniowym niebie
  Co kiedys w zyciu nam darowal Bog.

  Kochanie, zegnaj wiec, nie ludzmy sie wspomnieniem,
  Jest wrzesien nasz nieublagany zal...
  Bo Ty zastawiasz mi jesieni zimne drgnienie,
  Olesiu, z Toba zycia nieprzezyta dal.