Я разгубіла дзесьці свае словы.
Цяпер сэнс мае толькі мова цела.
І душыць смага маіх мар высновы.
Ты ведаешь… Я гэтага хацела!
Табе дашчэнту назаўжды аддана,
Быццам віна сухога даўкі смак!
Ты вуснамі палёт ствары, каханы,—
Пакінь на целе свой таемны знак…
Прымусь мяне дрыжать ў тваім палоне…
На вушка прашапчу тваё імя...
Малюеш кветкі ты на нашай мове…
Нарэшце, адчуваеш, што твая?..
03.11.2008г.
___________________________________________________
Художественный перевод с украинского на белорусский Андрея Ястремского.
Оригинал: “Мова тіла”.
Автор оригинала Виктория Карпенко.
Адрес оригинала: http://www.stihi.ru/2008/07/22/2435