Адчуй той тонкі і салодкі арамат—
Так вее ноч перад світанкам раннім.
І зноў мае лісты не знойдзе адрасат,
Бо так наканавана нам, каханы...
Я намалюю зоркі на далонях,
Малітву апрану ва ўсе зямныя словы.
Ледзь чутны сэрца стук у скронях...
Навошта без цябе мне шлях жыццёвы?
Хай ноч з'яднае нас хоць на імгненне,
Як "інь" і "янь"... як грэх і святасць мары!
І хай зямля застыне ад здзіўлення,
Калі крануся мілага я твару...
03.11.2008г.
____________________________________________________
Художественный перевод с украинского на белорусский Андрея Ястремского.
Оригинал: “Ніч”.
Автор оригинала Виктория Карпенко.
Адрес оригинала: http://www.stihi.ru/2008/09/22/1567