Ранак Бел. яз

Орлова Грусть
Пах світанкавы гаючы
Б’е крыніцай неўміручай
У вясновую дуброву,
Дзе дубы вядуць размовы,
Кветкі росамі звіняць,
Ды як зоркі зіхацяць.
Вось сапраўдны ранак свежы
Ля вясновай белай вежы.