памяти пожара

Константин Свириденко
Какая слава!
Черный дым по окнам,
Как кисточкой -
Махнул, и нет преград!
Горит прекрасный храм...
Лицо от слёз промокло
И счастлив,
Как ребёнок,
Герострат...